تاریخ کشف درمان زردی نوزادان
طی دهه ۱۹۵۰ میلادی، تعویض خون درمان اصلی هیپربیلیروبینمی محسوب می‌شد و تا اواخر دهه ۶۰ میلادی فوتوتراپی استفاده وسیع پیدا نکرده بود. در دهه ۸۰ و ۹۰ افزایشی دوباره در فراوانی کرن‌ایکتروس مشاهده شد که به سیاست جدید بیمارستان‌ها در مرخص نمودن سریع نوزادان تازه متولد و افزایش تعداد نوزادان شیرمادرخوار منسوب گشت.
تاثیر فوتوتراپی در درمان زردی نوزادان بصورت اتفاقی در بیمارستانی در اسکس انگلستان کشف شد. پرستاری در بخش نوزادان نارس، عمیقاً باور داشت که نوزادن بستری در بخش وی از هوای تازه و درخشش خورشید در فضای سبز بیمارستان بهرمند می‌شوند. گرچه این اولین اشاره به تاثیر نور در بهبود زردی نوزادان محسوب می‌شود، اما تنها هنگامی جدی گرفته شد که یک نمونه خون که قرار بود برای اندازه‌گیری میزان بیلی‌روبین به آزمایشگاه فرستاده شود، زیر نوری که از پنجره می‌تابید ماند و دیدند که نتیجه قابل مقایسه با زردی مشهود بیمار نیست و مقدار بسیار پایینتری را نشان می‌دهد. در سال ۱۹۵۸ دکتر کرمر (به انگلیسی: Cremer) یافته‌های خود را در مجله لنست منتشر کرد، اما تا ده سال بعد هم که یک گروه پزشکی در آمریکا مسئله را مورد بررسی مستقل قرار داد استفاده از این روش همه‌گیر نشد.
